Derinden hissettiğiniz ama anlatabilecek kadar güçlü olmadığınız her şeyi anlatabilecek güçteki adam. Hem belki de yegane.
Dün Ntv'de Yekta Kopan'ın programı Cumartesi'nin konuğuydu Mungan. İkinci bölümde yanına bir de Jehan Barbur geldi ki tadından yenmez bir hal aldı program. Öyle güzeldi ki, her anını yüzümde kocaman bir gülümsemeyle izledim. Bir insan bir insanı yazdıklarıyla nasıl ve ne kadar etkileyebilir, onun hayatına nasıl yön verebilir, bunu gördüm. Hem Mungan'ı, hem Jehan'ı daha da çok sevdim. Güzel cumartesi, "Cumartesi" ile güzel bitti yani.
Bugün de yazmayı ne zamandır ertelediğim bu yazıyı eklemenin zamanıdır diye düşündüm. Kitabın ilk basımı nisan 2008deymiş. Ben biraz geç okudum, okumayanınız varsa durmayın derim...
Apayrı kadınlarda, bambaşka kentlerde, aynı şeyleri hissetmişiz diyebileceğiniz o kadar çok şey olacak ki.
İzmir'den tutun Erzurum'a kadar kent kent dolaşıp geleceksiniz. Dupduru anlatımıyla hem de, sıkılmadan.
Hikayeler arasında bende en çok iz bırakanlar ise, "Yakası Beyaz Kürklü Taba Rengi Kaban", " 'Burası Ankara İl Radyosu, Şimdi...' " ve "Hayat Hanım, İlk Tayin" oldu. Artık onların yeri ayrı bende... Epey dokundular çünkü...
Ve şarkısız geçiştirmek istemiyorum ben bu yazıyı. Hem kitabı okuyanlar anlayacaktır zaten, okuyacak olanlar da anlayacaklar ne demek istediğimi. Yine Murathan Mungan'ın sözlerini yazdığı bir Yeni Türkü şarkısı "Sesler Yüzler Sokaklar". "Söz Vermiş Şarkılar" albümünde ise şarkıyı, Zuhal Olcay seslendirdi. Konumuz madem kadınlar, şarkıyı onun sesinden dinleyelim istiyorum. Bu şarkı bu kitabı anlatıyor bence. Ya da kitap bu şarkıyı anlatıyor, bilemedim :)
Sesler Yüzler Sokaklar, burada.
taş baskısı bir plakta
yorgun bir ses cızırdar
küflü sayfalarında bir albümün
gülümser o soluk fotoğraflar
kıvrılırken kentin alanına
tutunur geçmiş yıllarına
tutunur anılarına
ince uzun duvarlar
kaç hayat yaşadınız söyleyin
sesler yüzler sokaklar
yankısı kalmadı seslerin odalarımızda
sahipleri çoktan öldü fotoğrafların
adımlarımızdan yoruldu yollar
kaç hayat yaşadınız söyleyin
sesler yüzler sokaklar
şarkısını yitirmiş sesler
gençliğini yitirmiş yüzler
evlerini yitirmiş sokaklar
kaç hayat yaşayacaklar daha
daha kaç hayat yaşayacaklar
unutulur mu yoksa bir gün
sesler yüzler sokaklar
bunca yaşamışlıktan sonra
hiç unutulmayacaklar
İnanılmaz örtüşüyor kitap ve şarkı... İkisi de inanılmaz güzel...
Bloğumu ilk açtığımda, Bahçedeki Sandal'ın yerinde Nilüfer duruyordu şarkı olarak. Üzerine de şöyle yazmıştım, tekrarlıyorum:
"Mungan gelir, yüreğinize işte böyle dokunur."
not,
Bal mucizesi bu kitap, yani Atiye'nin hediyesi bana.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder