Baldassare'nin Yolculuğu'ndan

" 'Bunca açık bir işareti görmemek için kör olmak gerekir! ' 

Bir işaret. Ne çok duydum bu sözcüğü; bir de 'belirti' sözcüğünü. Her şey bir işaret, bir belirtidir bekleyen kişi için, hayal etmeye yorumlamaya, uygunluklar, yakınlıklar hayal etmeye hazır kişi için. Dünya bu yorulmak bilmez işaret gözcüleriyle dolu..." *

(* Amin Maalouf- Yüzüncü Ad Baldassare'nin Yolculuğu'ndan.)

Ben ne zaman yorulurum, ne zaman emekli olurum işaret gözcülüğünden hiç bilmiyorum. Ama umut garip bir şey. İnsana bir sonraki adım için güç veren o değil mi? Bırakırsam gözlemeyi, umudum da bitmez mi? Hevesim, azmim, sonrakiler için gücüm tükenmez mi?

Ben yine vazgeçmem işaretlerden, onları aramaktan, beklemekten. İçimi ısıtır onlar benim her daim. Arada bir perde indirseler de kalbime, gülen yüzüme, ben yine de severim onları. 

Zaten sevmekten de vazgeçmedim ben hiç.

Umut, benim dindiremediğim yaz'ım.

not, fotoğraf İlker Özcivan'a ait.